සිතේ ඇතිමුත්

සිතේ ඇතිමුත් සිතුම් ගොන්නක් පනින්නට මෙන් සිරවෙලා
පනින්නට නැ ඉඩක් එලියට වචන ඉනිමග මදි වෙලා

ජනේලෙන් පෙනෙනා අදුර අද මගේ දිවියට සම වෙලා
කියන්නට මට ඔබ ලඟක නැත මේ රැයේ මම තනිවෙලා...

හැගුම් දහරක් හිතට ආවම අකුරු කලේ මං ඔබට නිසා
හැගුම් දහරට තනි රැක්කේ ඔබ දිවා එලි කල හිරු වෙලා

තවත් හැගුමක් සිතට කැන්ඳා ඔබ එදා ඒ පෑ සිනා
අද මෙසේ මම තනිවෙලා ඉඳ, මවා ගන්නවා නෙතු වසා...

රෝස කුඩයට හොරා පැමිණි හිරු ඔබේ කම්මුල් රතු කලා
නෙතින් පැවසු කතා ගොන්නට ලොවට වඩා මං පෙම් කළා
තවත් ඉන්නට බෑ ඉතින් මට ඔබ නැතිව දැන් තනි වෙලා
හෙට උදේ මං එනවා සත්තයි ඔබ දකින්නට හිත පුරා...