හුගාක් කාලෙකින් ආවේ

පින්තුරේ නම් ගැලපෙන්නේ නෑ. ගණන් ගන්ඩ එපා ඈ

හපුච්චේ. අද තමයි දවස් දහයකින් හරි හමන් විදියට blog එකට ගොඩ උනේ. ඊයේ රෑ ඇවිත් කොමෙන්ට් කරලා තිබ්බ අයට රිප්ලයි කරා. ඊට පස්සේ ඉතින් දවස් ගානකින් ඇඳ බදාගෙන හොද.......ට දොයියගත්තා. දැන් තමයි කස්ටියගේ පෝස්ට් කියෙව්වේ. හැබැයි ඔන්න කාටවත්ම කොමෙන්ට් කරන්ඩනම් බැරි උනා. අනේ ඉතින් තරහ වෙන්ඩ් නම් එපා ඈ. මං හරි පවුනේ. දැනුත් මේ පට්ට මහන්සියි ටවුන් ගිහින් ඇවිත්.

ඔයා මගේ වෙන තුරා...



ඔය ඇස් දැකලා මගේ ඇස් පෙරූ පිරුම්
ඔය හිත මගෙ කර ගන්නට සිතූ සිතුම්
හීන වලට ඔබ වැඩියේ හිතට හොරෙන්
එදා වගේ ඔබ තවමත් මගේ පැතුම්

දෑත් වෙලාගෙන මන්දාරම් අඳුරේ
කීව කතා මට සිහිවෙනවා නිබඳේ
දෙපා ඔබාගෙන ගලනා ගං ඉවුරේ
තුරුල් වෙලා උන් හැටි තාමත් සිහිවේ

සමනළියක වගෙ නිදහසේ තටු සැලුවා
හීන කතන්දර මා වෙත පැවසූවා
දුර සිටියත් ඔබ මගෙ හිත ළඟ සිටියා
ඇසිපිය සලනා විට ඔබ සිහිවෙනවා

ඈත අහසේ තරු කැටයක් වෙලා ඉඳන්
තනි රකින්න මට හැමදා දෑස් යොමන්
මේ ආත්මේ ලං වෙන්නට නොහැකි බැවින්
එන ආත්මවල අපි අපේ වෙමූ නිතින්...


The Benson Sculpture Garden

මට මේ පින්තූර ටික හම්බුනේ ඊයකින්. ඇත්තටම ලස්සනයි කියල හිතුනු හින්දා මට හිතුනා ඔයාලත් එක්ක බෙදා ගන්ඩ. අන්තිමට පොඩි විස්තරයකුත් තියෙනව. කියවලම යන්න.

ඔන්න ඔහොමලු උනේ...


අද මගේ පෝස්ට් එකනම් ටිකක් අමුතුයි වගේ. කියවල බලල හොඳ නරක කියලම යන්න කියල තමයි මම ඔයාලගෙන් ඉල්ලන්නේ.

ඉස්සර කාලෙක හිටියා මෝඩ ජෝඩුවක් ගම්බද
මැටි අප්පුයි ගොන් අප්පුයි කියල කිව්වේ ඒ දෙන්නට
අතේ සතේ නැතත් යනවා හැම රෑටම බීගන්නට
එදත් ගිහිල්ලා එනකොට වෙලාව ඇති දොළහා විතර

( කහපාටින් කතා කරන්නේ මැටි අප්පු. නිල්පාට ගොන් අප්පු. පටලගන්ඩ් එපා )

ඇබැද්දිය


මං දවසක් යනවා පන්ති නැගලා බස් එකේ
සීසන් තිබ්බ හින්දා මම ටිකට් නොගත්තේ
හම්බ උනා සීට් එකක් පිනකට වාගේ
ඉඳගත්තා මං හොඳහැටි ජනේලේ අයිනේ

නැග්ගා ලස්සන කෙල්ලෙක් ඉස්සරහ දොරෙන්
ආවා මැද්දට එනකන් පූස්‌ ගමනකින්
ලස්සන ගැන වචන නැනේ කියන්නට ඉතින්
ඇස්දෙක මං කැරකෙව්වා ඒ දිහා හෙමින්